Een brief aan de Minister van onderwijs vanwege de onveilige situaties voor LHTB Leerlingen op religieuze scholen.
Geachte Minister van Onderwijs, beste Arie,
Wist u dat de Nederlandse staat anno 2021 nog steeds lhtb-leerlingen laat opgroeien in een vergiftigende omgeving waarin het vrijwel onmogelijk is om zichzelf te kunnen zijn?
Wellicht is het mijn steeds verder groeiende weerstand tegen het geweld welke LHBT-mensen aangedaan wordt. Ik ga op zeer korte termijn naar het buitenland om bij te dragen aan internationale vrede en veiligheid, maar ondertussen bekruipt mij steeds vaker het gevoel dat er nog altijd veel lhbt'rs in Nederland zelf nog altijd niet veilig zijn.
Sommige leerlingen groeien op in een voor hen giftige omgeving
In de hoop ook iets bij te dragen aan de veiligheid in Nederland schrijf ik dit artikel. Als iemand hier iets in kan veranderen, dan bent u dat. U heeft tenslotte kennis van de kerkelijke structuren, organisatie en de politiek bestuurlijke kant voor het maken van beleid en wetten. Mocht u er zelf persoonlijk niets (meer) mee kunnen, dan vestig ik mijn hoop op uw kennis om deze te delen met de mensen welke hier wel invloed op hebben. We hebben hier vorig jaar namelijk ook al eens over gesproken, toen begonnen we lijnrecht tegenover elkaar. De aanleiding van onze eerste mailwisseling was een artikel omtrent uw uitspraak over religieuze scholen. Toen was de stelling dat scholen ouders mochten vragen om een verklaring te tekenen waarin ze de homoseksuele levenswijze afkeuren.
Dit raakte mij. Vervolgens schreef ik u boos en zo raakte we in gesprek. Niet veel later schreef u op uw facebook* een artikel met onder andere de volgende tekst;
“Het raakt mij, ook omdat ik merk dat de berichtgeving veel lhbti-jongeren pijn heeft gedaan. Met mijn nieuwe wet over burgerschap wil ik juist ook voor hun positie opkomen. Want ik vind dat iedere leerling, op iedere school, veilig moet zijn om zichzelf te zijn en daarvoor uit moet kunnen komen. Ik verwacht van iedere school dat ze voor die veiligheid zorgen en met die nieuwe wet kunnen we ze daar beter aan houden.”
Ik heb u destijds ook al aangegeven dat u, al dan niet opzettelijk bedoelt, bijgedragen heeft aan de afbreuk van een veilige leeromgeving voor LHBT-leerlingen op scholen in het algemeen en religieuze scholen in het bijzonder. Dergelijke uitspraken werken echter ook door in de rest van de Nederlandse maatschappij en versterken daarmee de negatieve houding naar LHBT-mensen.
In uw laatste reactie aan schreef u mij;
"Het wetsvoorstel dat maandag besproken was vormt daar ook een onderdeel van. Het verscherpt de zorgplicht van scholen om voor een veilige schoolomgeving te zorgen. Niet alleen in de lessen, maar in de gehele schoolcultuur.”
Zodoende richt ik mij dan ook naar u, in de hoop dat er nu eindelijk eens iets fundamenteel gaat veranderen. Want onderstaand zal ik u uitleggen dat er nog bijzonder weinig effectief verandert lijkt te zijn. De noodzaak wordt steeds groter. Afgelopen week bewees het NRC namelijk wederom hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor een veilige leeromgeving op scholen, maar ook hoe de overheid hierin tot nu toe heeft gefaald.
Gomarus Scholengemeenschap
Uit het artikel van het NRC** van 26 maart 2021 met de titel “School duwt kinderen ongevraagd uit de kast” heeft Esther Rosenberg gesproken met 8 leerlingen op een religieuze scholengemeenschap welke vanuit de overheid geld ontvangt. Het betreft een religieus georiënteerde school welke jonge mensen bewust en opzettelijk beschadigd uit naam van religie. Daar waar deze scholengemeenschap de wet overtreedt en leerlingen ernstig benadelen, wordt klaarblijkelijk zelfs zwijggeld geboden en betaald.
Dit keer betreft het een school welke in 2016 een totaal van 1771 leerlingen had. Hoewel uiteraard de statistieken afhankelijk zijn van diverse factoren, wil ik met u één en ander doorrekenen. Ik kom dan namelijk op de volgende cijfers aan de hand van MOVISIE*** (2016).
Als we de percentages omrekenen naar het aantal leerlingen en deze groepen op basis van seksualiteit, dan zijn er op de Gomarus Scholengemeenschap het volgende aantal leerlingen onder te verdelen:
89,6% = 1587 heteroseksuele leerlingen
1,4% = 25 bi-seksuele leerlingen
2,3% = 41 homoseksuele/ lesbische leerlingen
5,9% = 104 leerlingen welke zich tot beide geslachten niet aangetrokken voelen
0,8% = 14 leerlingen welke het (nog) niet weten en/of geen antwoord willen geven
Juiste aantallen?
Hoewel het NRC in totaal 8 leerlingen heeft gesproken over die spreken over de periode van 2016 tot en met 2018, geeft in het artikel*** één van de geïnterviewde jongens al het volgende ook aan;
“De jongen zegt nu: „Voor mij was het echt een no go om op de middelbare school uit de kast te komen. Het was geen veilige omgeving. Ik kende op school niemand die gay was. Nu weet ik het van wel vijftien oud-leerlingen, ik kom ze tegen op technofeestjes en op Grindr.”
Gezien de houding en uitspraken van de school is er geen sprake van een veilige omgeving om daar uit de kast te komen. Afgaand op de uitspraken van de leerlingen en de cijfers kunnen we gerust aannemen dat er ongeveer 66 leerlingen op deze school in te delen zijn in de groep van lhbt’rs. Deze mensen worden dagelijks geconfronteerd met houding welke hen en hun geaardheid in een negatief daglicht zetten. De vraag is natuurlijk hoeveel van dergelijke religieuze scholen er een dergelijk beleid op na houden en hoeveel leerlingen daardoor klem lopen.
Gevolgen lhbt leerlingen
Deze leerlingen groeien op in een omgeving waarin ze vervreemd worden van hun identiteit. Ze worden indirect gedwongen om zich anders voor te doen, dan wel te leven met een geheim en de gedachte dat zij er niet toe doen of dat zij “psychisch ziek zijn”, zoals 1 van de docenten dat pretendeert te noemen.
Op korte of langere termijn lopen deze kinderen hierdoor psychische en/ of fysieke schadelijke effecten op. Dit is niet alleen terug te vinden in het artikel van het NRC, maar blijkt ook uit de diverse onderzoeken welke afgelopen jaren gedaan zijn. Omdat lhbt’rs over het algemeen al minder geaccepteerd worden in Nederland zien we onder deze groep jongeren dat een hoger percentage rondloopt met suïcidale gedachten****. In 2010 bleek uit het rapport van het SCP dat lhbt-jongeren met een religieuze achtergrond nog veel vaker suicidaliteit rapporteren dan lhbt-jongeren zonder religieuze achtergrond.
In dit opzicht zou je zelfs kunnen concluderen dat religie indirect zelfs dodelijk kan zijn. Uiteraard niet religie op zich, maar wel de negatieve houding van gelovigen en het gebrek van hun accepterend vermogen en naasten liefde.
Verantwoordelijkheid Ministerie van Onderwijs
Het ministerie van onderwijs bepaalt het beleid ten aanzien van de financiering van scholen, daarnaast stelt Nederland de wetten omtrent discriminatie op. Op dit moment financiert de Nederlandse staat een diversiteit aan scholen waarin lhbt’rs opgroeien in een onveilige en soms zelfs gevaarlijke omgeving.
Niet alleen houd het ministrie van onderwijs deze scholen het hand boven het hoofd, de Nederlandse wetgever treed systematisch niet op bij het discrimineren van lhbt leerlingen. Religie staat in Nederland nog altijd hoger op de ladder dan de veiligheid van lhbt’rs.
Al deze leerlingen groeien op met het denkbeeld dat lhbt’rs er niet toe doen in de Nederlandse maatschappij. Zowel thuis, als op school, maar zelfs vertrouwenspersonen en de GGZ bestendigd deze hatelijke houding naar lhbt’rs. Tot op heden zijn al deze organisaties en functionarissen er straffeloos mee weg gekomen.
Bijkomstigheid van deze ‘scholing’ is natuurlijk dat de overige 1587 leerlingen opgroeien met een zeer negatief denkbeeld over lhbt-leerlinge, die ook op de lange termijn een schadelijke uitwerking heeft. Denk hierbij aan het ‘legitiem’ openlijk geweld plegen naar lhbt’rs en de achterstelling van hen in de maatschappij door deze heteroseksuele mensen als zij volwassen zijn.
In 2021 hebben we volgens het CBS ongeveer 1.170.000 jongens en meisjes in de leeftijd van 12 en 17 jaar welke naar een middelbare school gaan. Volgens de statistieken zijn er hiervan globaal 16.380 biseksueel en 26.910 homoseksueel/ lesbisch. Dat zijn dus 43.290 leerlingen onder uw verantwoordelijkheid voor wie sommige scholen bijzonder onveilig kunnen zijn.
Wat kunt u en uw ministerie betekenen voor de vele leerlingen die de komende jaren nog uit de kast moeten komen?
Met vriendelijke groet,
- Arjan -