In een wereld die schreeuwt om aandacht, kies ik het liefst voor de stilte van zwart-wit. Mijn werk gaat niet over het perfecte plaatje, maar over het echte verhaal erachter. Over de onzekerheid van opgroeien, de zoektocht naar wie je mag zijn, en de kracht die schuilt in kwetsbaarheid.
Ik fotografeer omdat ik ruimte wil maken voor wat vaak onuitgesproken blijft: de stille strijd, het verlangen naar erkenning, de kwetsbaarheid die mensen meestal verbergen.
Ik wil dat een beeld je niet alleen raakt via je ogen, maar dat het ergens dieper resoneert, alsof het even je adem opvangt. Daarom werk ik consciëntieus.
Ik blijf zoeken tot alles wat overbodig is wegvalt en alleen datgene overblijft wat nodig is. In mijn werk zoek ik telkens naar dezelfde kern: eerlijkheid zonder opsmuk. Soms rauw, soms zacht, maar altijd echt.
Het resultaat zijn beelden die je niet altijd gemakkelijk naast je neerlegt. Beelden die je aan de muur hangt omdat ze je elke dag iets teruggeven. Een herinnering aan je eigen kracht, je eigen breekbaarheid, je eigen verhaal.